İsmail Güzelsoy

1963 yılında Iğdır’da doğdu. Dokuz yaşındayken ailesiyle İstanbul’a taşındı. Gaziosmanpaşa ve Karagümrük semtlerinde yaşadı, liseyi bitirinceye kadar yaz aylarında Cağaloğlu’ndaki matbaalarda çırak olarak çalıştı. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi’nde eğitim gördü, üçüncü yılında okulu bırakıp İsveç’e gitti. Orada İsveç dili ve edebiyatı üzerine çalıştı. 1987 yılında İstanbul’a döndükten sonra on yılı aşkın bir süre İsveççe ve İngilizce rehberlik yaptı. Bu dönem[1]de çeşitli dergi ve gazetelerde makale, öykü ve röportajlar yayımladı. Rehberlik yaparken Anadolu’da karşılaştığı olay, insan, coğrafi ve kültürel dokunun esiniyle kısa ve uzun pasajlardan oluşan notlar biriktirdi. Bu notlar daha sonraki yıllarda yazacağı romanların esasını oluşturacaktı. Yazar, 90’lı yıllarda Rus, Avrupa ve Latin Ameri[1]ka edebiyatları, 2000’lerde kadim İran edebiyatı ve roman estetiği üzerine çalıştı. Bir öykü derlemesi olan ilk kitabı Seni Seziyorum / Kitab-ı Mukadder, 2000 yılında yayımlandıktan sonra düzenli bir şekilde roman yazmayı sürdürdü.

Öykü ve romanları:

Seni Seziyorum / Kitab-ı Mukadder (2000), Ruh Hastası (2004), Sin[1]cap (2005), Rukas/Perde Açılıyor (2006), İyi Yolculuklar (2007), Değil

Efendi’nin Renk ve Korku Meselleri (2010), Çıt Yok (2011), Saf (2013),

Değmez (2015), Gölge (2016), Süslü Hatıralar Sahnesi (2018), Hatır[1]la (2018), Öksüz Ağaçların Çobanı (2019), Kıpırdayamıyoruz (2021),

Avucunda Rüzgâr Var (2022), Rölanti Çıkmazı (2024).

Kurgu dışı eserleri:

İstanbul’un Gezi Rehberi (2 cilt, 2009).

Katkıda bulunduğu eserler:

Broen (Danca Antoloji, 2006), Turkische Erzählungen des 20. Jahr[1]hunderts (Almanca Antoloji, 2008), İstanbul Noir (Ortak kitap,

2008), Uydurmanın İncelikleri (2017), Aşk Mektupları (2018)